“Keep it stupid and simple” is een design principe dat al stamt uit de jaren 60. Ik zou ervoor willen pleiten dit principe weer in ere te herstellen.

Kiss : Oude wijn in nieuwe zakken

Kiss is niet de hardrockband van de jaren ’80.

Kiss of “keep it stupid and simple” is een design principe dat reeds in 1960 door de US Navy werd geïntroduceerd. Het principe is al even simpel als geniaal. Vermijdt  complexiteit bij het ontwerpen van systemen. Simpele systemen zijn immers efficiënt en zullen langer operationeel zijn dan complexe systemen. Varianten van deze denkwijze zijn “keep it simple and straightforward” of nog “keep it small and simple”.

De term was erg populair in de jaren 70 maar is volgens mij te onrechte in de vergeethoek terecht gekomen sindsdien. Veel hedendaagse systemen zijn volgens mij veel te complex en vaak gaan simpele functionaliteiten gebukt onder complexe interfaces. Veel grote geesten onderkenden immers het belang van simpliciteit. Was het niet Einstein die zei “Alles zou zo simpel als mogelijk moeten gemaakt worden. Maar niet simpeler dan dat.” En wie kent niet het principe van het scheermes van Ockham ? Het ‘scheermes’ is het symbool voor het wegscheren van alle onnodige ingewikkeldheden om bij de eenvoudigste verklaring uit te komen.

het KISS principe toegepast op websites

“User experience” of ook “UX” is een term die de laatste tijd veel bekendheid gekregen heeft.  En wat heeft het te maken met Kiss ? Alles zou ik zeggen.

UX is het geheel van ervaringen die een bezoeker van een website ondervindt, vooral in termen van gebruiksvriendelijkheid en duidelijke indeling van informatie. UX is dus geen webdesign maar het sluit hier wel bij aan in de zin dat webdesign ondersteunend werkt voor een prettig webbezoek. Webdesign heeft in deze context een ondersteunende rol.

Een van de belangrijkste trends is volgens mij het gebruik van een simpele(re) en efficiënte(re) interface. Een van die elementen is de navigatie. Vroeger werd de navigatie (bewust ?) complex gemaakt. Hoe meer menu items er waren, hoe beter. De redenering hierachter is mij niet duidelijk. Misschien om de bezoeker te overtuigen dat de eigenaar van de website een expert is en dat een complex onderwerp een complex menu verdient. Of zoiets.

Een interessante manier om de evolutie van simpele navigatie te bekijken, is door gebruik te maken van de “wayback machine“.

Dit initiatief houdt een digitaal register bij van websites. Er zijn momenteel 455 miljard gearchiveerde webpagina’s om te bezoeken en te bekijken hoe ze doorheen de jaren geëvolueerd zijn. Als voorbeeld heb ik de krant “De Morgen” genomen. De jaren 2005, 2007, 2009, 2011, 2012, 2014 en 2015.

Als je deze pagina’s goed bekijkt (behalve 2005 tenminste), zie je dat de structuur van de menu’s (en van de pagina’s) simpeler is geworden. Interactiever als het ware. Vooral 2012 valt op in negatieve zin : een erg complexe pagina met een massa aan informatie en navigatie elementen.

De nieuwe editie van 2015 valt echter in positieve zin op. Beperkte navigatie en simpele interface. Mobile design dwingt de ontwerper als het ware simpele interfaces te creëren.

Het Kiss principe in de praktijk gebracht.

De aandachtige lezer zal gemerkt hebben dat de menu structuur van mijn website nodeloos complex is en vrij traditioneel. Werk voor de boeg.